Kościół parafialny w Limanowej z drugiej dekady XX wieku, Sanktuarium Maryjne, od 1991 roku Bazylika Mniejsza.

Świątynia została wybudowana w latach 1910-1918 jako wotum na 100. rocznicę Konstytucji 3 maja, z inicjatywy ówczesnego proboszcza parafii limanowskiej, ks. Kazimierza Łazarskiego, według projektu Zdzisława Mączeńskiego. Kościół został konsekrowany 6 października 1921 roku przez biskupa tarnowskiego Leona Wałęgę.

Kościół Matki Boskiej Bolesnej jest murowaną, trójnawową bazyliką o ścianach zewnętrznych wyłożonych kamieniem. Został zaprojektowany z wykorzystaniem motywów drewnianego budownictwa okolic Beskidu Wyspowego. Wysoka wieża przy fasadzie zwieńczona jest neobarokowym hełmem. U szczytu fasady znajduje się rzeźba Ukrzyżowania, a poniżej niej polski orzeł i daty 1791-1891. W ołtarzu głównym bazyliki znajduje się rzeźba Matki Boskiej Bolesnej, pochodząca z XIV wieku.

W 1753 roku przeniesiono ją z kaplicy w Mordarce do ówczesnego, drewnianego kościoła parafialnego w Limanowej. 11 września 1966 roku, w ramach obchodów milenijnych rzeźba została ukoronowana przez metropolitę krakowskiego Karola Wojtyłę. On też 22 czerwca 1983 roku, już jako papież Jan Paweł II, powtórnie koronował w Krakowie rzeźbę po kradzieży (w 1981 roku) poprzedniej korony.

Wobec wzrastającego kultu rzeźby Limanowskiej wokół kościoła rozwinęło się Sanktuarium Maryjne. W 1991 roku kościół Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej został podniesiony do godności Bazyliki Mniejszej.

Z wyposażenia poprzednich, drewnianych kościołów Limanowej w bazylice znajduje się późnogotycka drewniana chrzcielnica.